Den Haag, 28 november 2014
Ondernemers zorgen in ons land voor banen. Zij zijn het motorblok van onze economie. Als we willen dat zij investeren in banen, dan moeten we inzetten op een dynamische arbeidsmarkt, waarin maatwerk centraal staat. We moeten nadenken over een modern stelsel, waarin ruimte is voor vaste en flexibele vormen van werk. Wat de VVD betreft is het echt EN/EN.
De eerste stappen zijn het afgelopen jaar al gezet door bijvoorbeeld het ontslagrecht te vereenvoudigen en de WW activerender te maken. We zien dat het beleid van het kabinet onder leiding van premier Rutte, vruchten afwerpt: de economie trekt weer aan en de werkloosheid daalt voorzichtig. De afgelopen zes maanden is de werkloosheid van maand op maand gedaald. Gelukkig vinden steeds meer mensen een baan. Maar we zijn er nog niet. Globalisering en technologische ontwikkelingen zorgen dat de markt in beweging is. Ondernemers geven aan dat zij in die markt wendbaar moeten zijn, zodat zij zich sneller kunnen aanpassen. Zij geven ook aan dat er wel degelijk werk is, maar dat zij geen banen durven aanbieden door de hoge kosten en de risico's die zij lopen met personeel, met name op het terrein van ziekte en arbeidsongeschiktheid.
Het kabinet moet nu doorpakken, willen we als land niet op achterstand komen. Daarom dringen wij aan op een fundamentele discussie over het verder inrichten van een moderne dynamische arbeidsmarkt. We hebben verantwoordelijk minister Asscher gevraagd om haast te maken met een brede visie op de moderne arbeidsmarkt. De kernvraag moet wat ons betreft zijn: hoe zorgen we ervoor dat ondernemers weer banen (durven) creëren? Want zo vergroten we de kans op een baan voor mensen in ons land en daarmee ook de welvaart.
Afgelopen week hebben we een initiatiefwet aangekondigd, die ervoor moet zorgen dat het wordt verboden om de inhuur van zelfstandigen zonder personeel (zzp'ers) en uitzendkrachten te beperken of te verbieden in Collectieve Arbeidsovereenkomsten (CAO's). Wij vinden namelijk dat het afgelopen moet zijn met CAO-afspraken waarin hele groepen worden uitgesloten van werk. Om als bedrijf te kunnen meebewegen in een dynamische economie, is het volgens ons juist nodig om ook flexibele krachten alle kansen te geven. Wij vinden dat het maar eens afgelopen moet zijn met het steeds maar weer wegzetten van zzp'ers als 'zieligerds'. We praten hier tenslotte over een groeiende groep ondernemers (bijna een miljoen), die voor eigen rekening en risico en in de meeste gevallen met veel lef, aanpassingsvermogen en creativiteit, ons land vooruit helpen. Het is een groep die onmisbaar is geworden voor veel grote en kleine bedrijven in Nederland.
En als we willen dat ondernemers meer banen aanbieden, dan moeten we kijken naar de drempels op het terrein van ziekte en arbeidsongeschiktheid. Want de drempels voor werkgevers zijn hoog, ook in internationaal verband. Nederland loopt volledig uit de pas met andere landen. Zo betalen werkgevers in Nederland per jaar 25 miljard aan ziekte en arbeidsongeschiktheid voor hun werknemers en voormalige werknemers. In ons land betalen werkgevers het inkomen van hun zieke werknemers zelfs als zij, geheel buiten het werk om, na een ongeval met bijvoorbeeld paragliden of bungeejumpen niet kunnen werken. In ons land is de gemiddelde duur van loondoorbetaling bij ziekte twee jaar, terwijl dit in Europa gemiddeld zes weken is. In welk ander land ligt er zoveel risico op het bord van de ondernemer?
We hebben daarom de minister gevraagd om te onderzoeken wat de effecten zijn van het terugbrengen van loondoorbetaling bij ziekte van 2 jaar naar 1 jaar. Volgens het Verbond van Verzekeraars zou dit 20% verlaging van de verzekeringspremies opleveren. En dat betekent in de praktijk: minder lasten voor ondernemers en daarmee meer banen voor mensen in ons land. Dat is waar het ons om gaat.
